Il capolavoro di Antoine De Saint-Exupéry tradotto e pubblicato in lingua piemontese. Il Piccolo Principe, conosciuto in tutto il mondo, è senz'altro un testo-chiave di formazione.
A Léon Werth.
I ciamo scusa a le masnà pér
avèj dedicà sto lìber a na pérson-a granda. I l'hai na scusa bin seria. Sta pérson-a-sì a l'é 'l pì car amis ch'i l'hai al mond. I l'hai n'àutra scusa: chiel
a peul capì tut, findi ij lìber pér le masnà. I l'hai na tersa scusa: chiel a stà an Fransa e a l'ha fam e frèid.
A l'ha pròpi da manca d'esse consolà. Se tute ste scuse a basto pa, anlora mi i veuj dediché sto lìber-sì al cit che chiel a l'é stàit na vòlta. Tuti coj
che adess a son grand, na vòlta a j'ero cit. (Ma pa vàire 'd lor as n'arcòrdo). A l'é lòn ch'i coresio mia dédica:
A Léon Werth
cora a l'era masnà. |
Cand ch'i l'avìa ses agn i l'hai vist, na vòlta, s'un lìber sla fore-sta vèrgin ch'a s'antitolava «Stòrie vivùe», un dissegn anciar-mant. A figurava 'n serpent bòa an camin a traonde na bestia sarvaja. Vardé-sì la còpia dél dissegn.
Sél lìber a-i era scrit: «Ij serpent bòa a traondo la preda bele antrega, sensa mastiela. Apress a peulo pì nen bogé e a deurmo ses mèis dalora ch'a digerisso».
I l'hai pensaje pr'un péss a j'aventure dla giungla e peui, 'dcò mi, i son rivà a fé, con un crajon, mè prim dissegn. Mè dissegn nùmer 1. A l'era parèj:
I l'hai mostrà mia ciadeuvra a coj grand e i-j l'hai ciamaje se mè dissegn a-j fasìa pòv.
A l'han réspondume: «E pérchè mai 'n capel a duvrìa fé pòv?»
Mè dissegn a figurava pa 'n capel. A figurava 'n serpent bòa antramentre ch'a digerìa n'elefant. Alora i l'hai dissegnà '1 serpent bòa an manera ch'as véddèissa da drinta, pérchè coj grand a podèisso capì. Loràutri a l'han sempe da manca dé spiegassion. Mè dissegn nùmer 2 a l'era parèj:
Coj grand a l'han dame '1 consèj éd lassé sté ij dissegn dij serpent bòa, ch'a fusso pura vist da drinta o da fòra, e dé studié, pitòst, la geografia, la stòria, la matemàtica e la gramàtica. A l'é lòn ch'i l'hai piantà lì, a ses agn, na cariera anciarmanta 'd pitor. I j'era stàit déscoragià pérchè mè dissegn nùmer 1 e mè dissegn nùmer 2 a j'ero nen éstàit étnù an gran cont. Coj grand a capisso pa mai nèn da soj e a l'é bin bin fatigant, pér le masnà, sté sempe lì a spiegheje tut...
A l'é lòn che, tut o nèn, i l'hai avù da sernime n'àutr mesté, e i l'hai amparà a piloté ij reoplan. I l'hai volà dzora bon-a part dél mond, e la geografia a l'é vnume giusta a bin. I savìa arconòsse, a euj, la Cin-a da l'Arison-a, e sossì a l'é 'n bel afé pr'un che, dé 'd neuit, a peul riveje 'd perd-se.
I l'hai avù soens da fé con vàire pérson-e seriose, an mia vita. I l'hai vivù soens con coj grand e i l'hai vardaje bin ancreus. Ma sòn a l'ha pa cambià tròp an mej mia opinion.
Cand i n'ancontrava un ch'a mé smijava 'n pò pì savi, i-j fasìa
[..]
|
Antoine de Saint-Exupéry
ËL CIT PRINSI
editore IL PUNTO - PIEMONTE IN BANCARELLA
edizione 2005
pagine 96
formato 13x18,5
brossura
tempo medio evasione ordine 2 giorni
10.00 €
8.90 €
ISBN : 88-88552-21-9
EAN : 9788888552217
|
|